عجب حکایت غم انگیزی دارد این "حجرت" همه چیزی آن خاص است، از زندگی معمولی بگیر تا غم وشادی، همش بوی غربت میدهد. ماهزاره های مهاجر که از بدی روزگار ویا از خوبی آن شیعه دوازده امامی هم هستیم وبیشترین مهاجرین مقیم ایران را هم تشکیل میدهیم. در ایران افغانی یعنی هزاره، وهزاره یعنی شیعه. این مطلب را بعد از ۳۰ سال دیگر تقریبا"همه ایرانی ها میدانند ومیشناسند.
در ایام عزاداری ماه محرم(مخصوصا" دهه اول آن) در مناطقی که مهاجرین افغانی ساکن هستند، در هر کوچه وخیابان که گذر کنی یک تابلوی به این عنوان میبینی:
رنگ رفتگی وکهنگی بعضی از این تابلو ها نشان از قدمت وسابقه آنها دارد، یعنی اینکه این تابلو ها گرمی وسردی زیادی را چشیده وسالهای سال در ایام محرم وعزاداری امام حسین (ع) مدت چند روز سر درب منزل ویا ساختمان های نوساز ویا انباری های قدیمی وبلا استفاده ویا روی چادر های سیار نصب شده است، و نسیم ملایم بهار، گرمای تابستان، بادهای تند پائیز وسرمای زمستان را تحمل نموده ونشانه ی است از دلهای که به یاد حسین وبه عشق حسین(ع) میتپد وخواهد تپید.
در شهر محل زندگی ما از همان اوایل سالهای حضور مهاجرین مردم در ایام محرم به عزاداری ونوحه سرای میپرداختند.
در همین شهر کوچک محل زندگی من، بیش از ۳۰ هیئت مذهبی کوچک وبزرگ مهاجر افغانی درقالب عزاداران امام حسین (ع) در ایام محرم جدا گانه، به صورت قومی وفامیلی اقامه عزا میکنند.
از دوسال قبل وبنا بر اقتضای زمان مجمع قاریان وحافظان مهاجرین افغانی (مقیم شهر قرچک) به مدیر مسئولی برادر عزیز ما آقای کریمی وهمکاران محترم شان فعالیت های مثبت را آغاز نموده اند که بحمدالله خیلی خوب وقابل توجه بوده.
در دوسال گذشته این دوستان با زحمات زیاد توانسته بودند در بعداز ظهر روز تاسوعا(نهم محرم) با گرد آوری تعداد زیادی از هیئت های مذهبی مهاجر افغانی در محل برگزاری نماز جمعه شهر قرچک(مصلی مسجد جامع) برنامه عزاداری وسینه زنی برگزار کنند، که به کمک خداوند وهمکاری دوستان عزیز این برنامه در دوسال گذشته باموفقیت انجام شده بود. به همین خاطر آقای کریمی ودوستانش از حدودا" شیش ماه قبل تصمیم گرفتند، که امسال برنامه عزاداری در محل نماز جمعه(مصلی مسجد جامع )برگزار شود.
این دوستان با گردآوری تعداد از هیئت های مذهبی(وتشکیل هیئت امنا) از بین ریش سفیدان هیئت های مذهبی مهاجر، وبا تلاش شبانه روزی شیش ماهه وگذشتن از لایه های برکراسی اداری ایران، بلاَ خره در دقیقه نود یعنی در تاریخ۲۵آذر ماه توانستند مجوز اقامه عزاداری امام حسین (ع) را، از امام جمعه محترم شهر قرچک،بخشداری،ونیروی انتظامی شهر قرچک سازمان تبلیغات وفرمانداری شهرستان ورامین دریافت کنند.
قابل عرض است که این مختصر اِشاره ی بود از روند فعالیت شیش ماهه اقای کریمی ودوستان محترم شان. حتما" دوستان که در ایران مقیم هستند میدانند که گرفتن مجوز هر نوع فعالیت(فرهنگی) از اداره های ایران برای یک مهاجر افغانی واقعا" صبر ایوب میخواهد. واین تلاش آقای کریمی همکاران محترم شان درجای خود قابل تقدیر است. خداوند توفقیق شان دهد.
شروع برنامه ها:
برنامه عزاداری امام حسین(ع)به مدت ۱۱شب هرشب از ساعت۸:۳۰ دقیقه الی۱۱شب برگزار شد.
در ابتدای برنامه ها به مدت ۱۵ دقیقه شاهد قرائت قرآن کریم باصدای گرم یکی ازاعضای مجمع قاریان وحافظان بودیم، وبعد از آن به مدت ۴۵ دقیقه: توسط روحانی محترم برنامه سخنرانی وروضه خوانی داشتیم، ودر ساعت ۱۰:۴۵ دقیقه هم برنامه سینه زنی وزنجیر زنی آغاز وتا ساعت ۱۱ شب ادامه داشت.
نکات مثبت:
۱- مدریت خوب وبرنامه ریزی دقیق.
۲- دعوت روحانیون مهمان(در طول شب های عزاداری) توسط هیئت امنا.
۲- مسئولیت پزیری تک تک اعضا و وقت شناسی در هنگام حضور در مراسم.
۳- فعالیت شبانه روزی هیئت امنا .
۴- ایجاد نظم انظباط توسط کادر انتظامات با سر پرستی آقای خاوری.
۵- رعایت نظافت توسط تمامی شرکت کنندگان.
۶- برنامه اجرای نظافت بعد از اتمام برنامه عزاداری.
۷- جمع آوری نذورات وصدور قبض(رسید).
نکات منفی:
۱- سخنران مجلس(خیلی ضعیف).
۲- تعدا نفرات انتظامات بیش از حد نیاز.
۳- سردرگمی وبلاتکلیفی بعضی مسئولین اجرای(به علت نداشتن تجربه کافی)
۴- در دسترس نبودن روحانی مجلس برای رفع نیاز های شرعی.
۵- راحت نبودن، خیلی رسمی وخشک بودن(مانند چب قورت داده ها) لبخند های زورکی انتظامات.
سخنرانان مهمان:
اوج عزاداری ما در روز تاسوعا( نهم محرم) بود.
در این روز روحانی محترمی بنام آقای ناطقی مهمان ما بود که در بین دیگر مدعوین سر آمد تربود!چرا؟ عرض میکنم:
ایشان در طول سخنرانی یک ساعته خود از تغییرات در لحن گفتار جناب ربانی و استاد سیاف شروع کردند وبه آلمان وسفارت ایران در کابل ومجمع تقرب بین مذاهب رفتند ودر آخر هم برای جناب کرزای دعا کردند وهم برای سلامتی ایت الله خامنه ای ودرباره ی موفقیت دانشجویان ومحصلین افغانی گفتند گفتند تا اینکه این طور نتیجه گرفتندکه:
ما هرچی موفقیت در طول هشت سال در افغانستان کسپ کردیم مرهون ائمه اطهار ومخصوصا" خون شهدای کربلا هستیم. (موضوع سخنرانی تمام روحانیون) البته ما که به خاندان اهلبیت اعتقاد داریم وشکی هم نداریم. اما پرسش که مطرح میشود این است که اگر همین روز ها کا کا سیاه ما سر عقل بیاید وبخواهد نیروهای خود را از افغانستان خارج کند آنو قت چه اتفاقی خواهد افتاد؟ مردم تمام حرف های را که میشنوند فراموش نمیکنند مخصوصا" اگر از زبان یک عالم دینی ودر روز های محرم شنیده باشند.(مگر اینکه خود سخنران چنین عقیده داشته باشد) به هر حال به نظر من مسئول قرار دادن ائمه اطهار کار اشتباهی است که ضایعه آن در دراز مدت قابل جبران نخواهد بود.
مداحان اهلبیت:
مداحان اهلبیت هم در حد بضاعت خود خوب بودند اما میشود بهتر ازین بود. کمی سعی وتلاش لازم است.
گل سر سبد مجلس عزاداری ماه عبدالرحیم جعفری بود.
صدای گرم او دربعد از ظهر تاسو عا هنوزم در گوشم میپیچد که میخواند:
نه دستی به تن، نه مشکی به دوش/ حسین جان مرا سوی طفلان مبر !
هاشیه ها:
۱- درخواست خیلی زیاد(دعا) برای شفای بیماران
۲- درخواست مداحی توسط اشخاص متفرقه.
۳- فیلمبرداری با موبایل توسط عزاداران که گاهی وقتها باعث بی نظمی میشد.
۴- بحث(قدیمی) هیئت من وهیئت تو در بین بعضی مسئولین اجرای.!!!
۵- استرس خیلی زیاد هنگام توضیع ۱۸۰۰ بسته غذا در ظرف های یکبار مصرف در بین عزاداران در روز عاشورا هم جالب بود،وجالبتر هم این بود که به هر نفر عزادار یک بسته غذا بیشتر ندادیم وخود ما مسئولین هر کدام چند بسته برداشتیم وبه منزل بردیم.!
به شوخی به دوستان دیگر گفتم ما نمونه از مسئولین اجرای از صدر اسلام تاکنون هستیم اگر آنها از ما بهتر میبود وضعیت مسلمانان خیلی بهتر از حالا بود.!!!
6- اما بشنوید از یک روحانی که میگفت: آفای کریمی با این کار خود به روحانیون ضرر میزند! چون اگر هیئت ها پراکنده باشندآخوند های زیادی از قم دعوت میشوند واگر همه یک جا جمع شوند آنوقت یک روحانی بیشتر لازم ندارند
در ایام عزاداری ماه محرم(مخصوصا" دهه اول آن) در مناطقی که مهاجرین افغانی ساکن هستند، در هر کوچه وخیابان که گذر کنی یک تابلوی به این عنوان میبینی:
رنگ رفتگی وکهنگی بعضی از این تابلو ها نشان از قدمت وسابقه آنها دارد، یعنی اینکه این تابلو ها گرمی وسردی زیادی را چشیده وسالهای سال در ایام محرم وعزاداری امام حسین (ع) مدت چند روز سر درب منزل ویا ساختمان های نوساز ویا انباری های قدیمی وبلا استفاده ویا روی چادر های سیار نصب شده است، و نسیم ملایم بهار، گرمای تابستان، بادهای تند پائیز وسرمای زمستان را تحمل نموده ونشانه ی است از دلهای که به یاد حسین وبه عشق حسین(ع) میتپد وخواهد تپید.
در شهر محل زندگی ما از همان اوایل سالهای حضور مهاجرین مردم در ایام محرم به عزاداری ونوحه سرای میپرداختند.
در همین شهر کوچک محل زندگی من، بیش از ۳۰ هیئت مذهبی کوچک وبزرگ مهاجر افغانی درقالب عزاداران امام حسین (ع) در ایام محرم جدا گانه، به صورت قومی وفامیلی اقامه عزا میکنند.
از دوسال قبل وبنا بر اقتضای زمان مجمع قاریان وحافظان مهاجرین افغانی (مقیم شهر قرچک) به مدیر مسئولی برادر عزیز ما آقای کریمی وهمکاران محترم شان فعالیت های مثبت را آغاز نموده اند که بحمدالله خیلی خوب وقابل توجه بوده.
در دوسال گذشته این دوستان با زحمات زیاد توانسته بودند در بعداز ظهر روز تاسوعا(نهم محرم) با گرد آوری تعداد زیادی از هیئت های مذهبی مهاجر افغانی در محل برگزاری نماز جمعه شهر قرچک(مصلی مسجد جامع) برنامه عزاداری وسینه زنی برگزار کنند، که به کمک خداوند وهمکاری دوستان عزیز این برنامه در دوسال گذشته باموفقیت انجام شده بود. به همین خاطر آقای کریمی ودوستانش از حدودا" شیش ماه قبل تصمیم گرفتند، که امسال برنامه عزاداری در محل نماز جمعه(مصلی مسجد جامع )برگزار شود.
این دوستان با گردآوری تعداد از هیئت های مذهبی(وتشکیل هیئت امنا) از بین ریش سفیدان هیئت های مذهبی مهاجر، وبا تلاش شبانه روزی شیش ماهه وگذشتن از لایه های برکراسی اداری ایران، بلاَ خره در دقیقه نود یعنی در تاریخ۲۵آذر ماه توانستند مجوز اقامه عزاداری امام حسین (ع) را، از امام جمعه محترم شهر قرچک،بخشداری،ونیروی انتظامی شهر قرچک سازمان تبلیغات وفرمانداری شهرستان ورامین دریافت کنند.
قابل عرض است که این مختصر اِشاره ی بود از روند فعالیت شیش ماهه اقای کریمی ودوستان محترم شان. حتما" دوستان که در ایران مقیم هستند میدانند که گرفتن مجوز هر نوع فعالیت(فرهنگی) از اداره های ایران برای یک مهاجر افغانی واقعا" صبر ایوب میخواهد. واین تلاش آقای کریمی همکاران محترم شان درجای خود قابل تقدیر است. خداوند توفقیق شان دهد.
شروع برنامه ها:
برنامه عزاداری امام حسین(ع)به مدت ۱۱شب هرشب از ساعت۸:۳۰ دقیقه الی۱۱شب برگزار شد.
در ابتدای برنامه ها به مدت ۱۵ دقیقه شاهد قرائت قرآن کریم باصدای گرم یکی ازاعضای مجمع قاریان وحافظان بودیم، وبعد از آن به مدت ۴۵ دقیقه: توسط روحانی محترم برنامه سخنرانی وروضه خوانی داشتیم، ودر ساعت ۱۰:۴۵ دقیقه هم برنامه سینه زنی وزنجیر زنی آغاز وتا ساعت ۱۱ شب ادامه داشت.
نکات مثبت:
۱- مدریت خوب وبرنامه ریزی دقیق.
۲- دعوت روحانیون مهمان(در طول شب های عزاداری) توسط هیئت امنا.
۲- مسئولیت پزیری تک تک اعضا و وقت شناسی در هنگام حضور در مراسم.
۳- فعالیت شبانه روزی هیئت امنا .
۴- ایجاد نظم انظباط توسط کادر انتظامات با سر پرستی آقای خاوری.
۵- رعایت نظافت توسط تمامی شرکت کنندگان.
۶- برنامه اجرای نظافت بعد از اتمام برنامه عزاداری.
۷- جمع آوری نذورات وصدور قبض(رسید).
نکات منفی:
۱- سخنران مجلس(خیلی ضعیف).
۲- تعدا نفرات انتظامات بیش از حد نیاز.
۳- سردرگمی وبلاتکلیفی بعضی مسئولین اجرای(به علت نداشتن تجربه کافی)
۴- در دسترس نبودن روحانی مجلس برای رفع نیاز های شرعی.
۵- راحت نبودن، خیلی رسمی وخشک بودن(مانند چب قورت داده ها) لبخند های زورکی انتظامات.
سخنرانان مهمان:
اوج عزاداری ما در روز تاسوعا( نهم محرم) بود.
در این روز روحانی محترمی بنام آقای ناطقی مهمان ما بود که در بین دیگر مدعوین سر آمد تربود!چرا؟ عرض میکنم:
ایشان در طول سخنرانی یک ساعته خود از تغییرات در لحن گفتار جناب ربانی و استاد سیاف شروع کردند وبه آلمان وسفارت ایران در کابل ومجمع تقرب بین مذاهب رفتند ودر آخر هم برای جناب کرزای دعا کردند وهم برای سلامتی ایت الله خامنه ای ودرباره ی موفقیت دانشجویان ومحصلین افغانی گفتند گفتند تا اینکه این طور نتیجه گرفتندکه:
ما هرچی موفقیت در طول هشت سال در افغانستان کسپ کردیم مرهون ائمه اطهار ومخصوصا" خون شهدای کربلا هستیم. (موضوع سخنرانی تمام روحانیون) البته ما که به خاندان اهلبیت اعتقاد داریم وشکی هم نداریم. اما پرسش که مطرح میشود این است که اگر همین روز ها کا کا سیاه ما سر عقل بیاید وبخواهد نیروهای خود را از افغانستان خارج کند آنو قت چه اتفاقی خواهد افتاد؟ مردم تمام حرف های را که میشنوند فراموش نمیکنند مخصوصا" اگر از زبان یک عالم دینی ودر روز های محرم شنیده باشند.(مگر اینکه خود سخنران چنین عقیده داشته باشد) به هر حال به نظر من مسئول قرار دادن ائمه اطهار کار اشتباهی است که ضایعه آن در دراز مدت قابل جبران نخواهد بود.
مداحان اهلبیت:
مداحان اهلبیت هم در حد بضاعت خود خوب بودند اما میشود بهتر ازین بود. کمی سعی وتلاش لازم است.
گل سر سبد مجلس عزاداری ماه عبدالرحیم جعفری بود.
صدای گرم او دربعد از ظهر تاسو عا هنوزم در گوشم میپیچد که میخواند:
نه دستی به تن، نه مشکی به دوش/ حسین جان مرا سوی طفلان مبر !
هاشیه ها:
۱- درخواست خیلی زیاد(دعا) برای شفای بیماران
۲- درخواست مداحی توسط اشخاص متفرقه.
۳- فیلمبرداری با موبایل توسط عزاداران که گاهی وقتها باعث بی نظمی میشد.
۴- بحث(قدیمی) هیئت من وهیئت تو در بین بعضی مسئولین اجرای.!!!
۵- استرس خیلی زیاد هنگام توضیع ۱۸۰۰ بسته غذا در ظرف های یکبار مصرف در بین عزاداران در روز عاشورا هم جالب بود،وجالبتر هم این بود که به هر نفر عزادار یک بسته غذا بیشتر ندادیم وخود ما مسئولین هر کدام چند بسته برداشتیم وبه منزل بردیم.!
به شوخی به دوستان دیگر گفتم ما نمونه از مسئولین اجرای از صدر اسلام تاکنون هستیم اگر آنها از ما بهتر میبود وضعیت مسلمانان خیلی بهتر از حالا بود.!!!
6- اما بشنوید از یک روحانی که میگفت: آفای کریمی با این کار خود به روحانیون ضرر میزند! چون اگر هیئت ها پراکنده باشندآخوند های زیادی از قم دعوت میشوند واگر همه یک جا جمع شوند آنوقت یک روحانی بیشتر لازم ندارند