بعد از برگزاری تظاهرات اقلیت ناچیزی جلوی سفارت ایران در کابل، که متاسفانه معلوم نیست به چی نیتی دست به این تظاهرات احمقانه زدند! با خبر شدم که در سراسر ایران، مخصوصا" هنگام مسافرت هموطنان مهاجرم، پلیس ایران در ایست بازرسی های بین راهی سخت گیری های زیادی را اعمال میکند.
اگر این تظاهرات کوچک علیه یک کشور غیر از ایران انجام میشد مسئله مهمی نبود! اما دو موضوع باعث نگرانی من میشود. اول اینکه ایران خیلی به تظاهرات وشعار دادن حساس است. در ایران شعار وتظاهرات چه مخالف چه موافق "یعنی همه چیز" دوم اینکه: عده ای زیادی هموطنانم در ایران زندگی میکنند که ممکن است با وخیم شدن اوضاع زندگی برای انها تلخ شود.
به نظر من این فبیل مشکلات بهتر است از طریق دیپلوماتیک حل وفصل شود. زیرا اعتراضات این چنینی، فایده که ندارد هیچ! متاسفانه دود آن مستقیما" به چشم مهاجرین مقیم ایران میرود.
۲-
خطر در بیخ گوش مهاجرین مقیم شهرستان ورامین
درویژه نامه جاجم مورخ۱۶ ادیبهشت ما ۱۳۸۹صفحه۲ ازقول دبیر اجرایی خانه کارگر جناب هادی زاده به مناسبت روز کارگر اعلام شده است که به زودی طرح ساماندهی کارگران خیابانی در شهرستان ورامین اجرا خواهد شد.
در سالهای گذشته چنین برنامه های تحت عناوین مختلف در سراسر ایران اجرا شده است. چیزی که قابل توجه است این است که این طرح در جای های برنامه ریزی واجرا میشود که مهاجرین افغانی در آنجا مقیم است. یعنی هر روز تعداد زیادی از مهاجرین در محل مشخص که اصطلاحا"(سر میدان ویا فلکه میگویند) تجمع میکنند. تا آنجای که این حقیر اطلاع دارم همیشه اولویت با افراد ایرانی حاضر در چنین مکان های میباشد. مگر اینکه کار فرمای ایرانی حاضر نباشد کار گر ایرانی با خود ببرد! آنوقت نوبت به کارگر افغانی میرسد که این خود هم با مشکلاتی زیادی همراه است، که بیان آن در اینجا نمیگنجد!!!
اگر چه در این خبر هدف از طرح ساماندهی مسئله رفاه و مسئله بیمه و دفترچه های درمانی اعلام شده است، اما تجربه قبلی در شهرهای شیراز،اصفهان، مشهد به ما نشان میدهد که هدف اصلی این برنامه جز محدود کردن کار گران مهاجر افغانی چیزی دیگری نخواهد بود.
اگر این تظاهرات کوچک علیه یک کشور غیر از ایران انجام میشد مسئله مهمی نبود! اما دو موضوع باعث نگرانی من میشود. اول اینکه ایران خیلی به تظاهرات وشعار دادن حساس است. در ایران شعار وتظاهرات چه مخالف چه موافق "یعنی همه چیز" دوم اینکه: عده ای زیادی هموطنانم در ایران زندگی میکنند که ممکن است با وخیم شدن اوضاع زندگی برای انها تلخ شود.
به نظر من این فبیل مشکلات بهتر است از طریق دیپلوماتیک حل وفصل شود. زیرا اعتراضات این چنینی، فایده که ندارد هیچ! متاسفانه دود آن مستقیما" به چشم مهاجرین مقیم ایران میرود.
۲-
خطر در بیخ گوش مهاجرین مقیم شهرستان ورامین
درویژه نامه جاجم مورخ۱۶ ادیبهشت ما ۱۳۸۹صفحه۲ ازقول دبیر اجرایی خانه کارگر جناب هادی زاده به مناسبت روز کارگر اعلام شده است که به زودی طرح ساماندهی کارگران خیابانی در شهرستان ورامین اجرا خواهد شد.
در سالهای گذشته چنین برنامه های تحت عناوین مختلف در سراسر ایران اجرا شده است. چیزی که قابل توجه است این است که این طرح در جای های برنامه ریزی واجرا میشود که مهاجرین افغانی در آنجا مقیم است. یعنی هر روز تعداد زیادی از مهاجرین در محل مشخص که اصطلاحا"(سر میدان ویا فلکه میگویند) تجمع میکنند. تا آنجای که این حقیر اطلاع دارم همیشه اولویت با افراد ایرانی حاضر در چنین مکان های میباشد. مگر اینکه کار فرمای ایرانی حاضر نباشد کار گر ایرانی با خود ببرد! آنوقت نوبت به کارگر افغانی میرسد که این خود هم با مشکلاتی زیادی همراه است، که بیان آن در اینجا نمیگنجد!!!
اگر چه در این خبر هدف از طرح ساماندهی مسئله رفاه و مسئله بیمه و دفترچه های درمانی اعلام شده است، اما تجربه قبلی در شهرهای شیراز،اصفهان، مشهد به ما نشان میدهد که هدف اصلی این برنامه جز محدود کردن کار گران مهاجر افغانی چیزی دیگری نخواهد بود.
