تقریبا" ۲۰ روزی میشود که مهاجرین افغانی ساکن شهرستانهای ورامین وپاکدشت، با مراجعه به اردوگاه گلتپه کویر، واقع در ۲۰ کیلومتری جاده تهران- ورامین مراجعه، وکارت های شناسای جدید خود را دریافت میکنند. من هم تصمیم داشتم کمی صبر کرده، ودر زمان خلوتی مراجعه نموده وکارت های شناسای ام را در یافت کنم. اما چند روز قبل خبر سید که رئیس اردوگاه گلتپه دستور داده که مهاجرین باید قبل از پایان سال ۱۳۸۸ با مراجعه به اردوگاه گلتپه، برای دریافت کارت های شناسای جدید خود اقدام کنند. در غیر این صورت در سال جدید از نها عوارض شهرداری دریافت خواهد شد.به همین علت من هم امروز رفتم وکارتهای شناسای خودم را گرفتم. برای خودم تبریک عرض میکنم.
در سال قبل هم گزارشی داشتم از وضعیت داخل اردوگاه گلتپه ااینجارا بخوانید وامسال هم به محض ورود هم چنان کنجکاو بودم تا ببینم چیزی قابل توجه اتفاق اقتاده یا خیر.
عرض اتوبان تهران - ورامین خیلی خطر ناک است. وگذشتن از عرض جاده برای مهاجرین کار سخت ودشواری میباشدکه بعضا" تلفات جانی ومالی را هم در پی داشته است. گزارشی هم در این مورد داشتم. اینجارا بخوانید متاسفانه این پل هنوز روی اتوبان نصپ نشده است! وعلت نصپ نشدنش هم تعریض اتوبان تهران -ورامین می باشد. که مدت چهار سال در حال اجرا مبیاشد.!!!
در مورد داخل اردوگاه کارهای انجام شده است که در حد خود قابل تقدیر است. از جمله این کارها آسفالت کف اردوگاه که محل انتظار مهاجرین است، که انصافا" نسبت به سال گذشته خیلی بهتر شده است. ونرده کشی خوب ومحکم وسایبان مطمئین ومقاوم هم نصپ شده است، که هم در زمان برف وباران وهم در هوای آفتابی سر پناهی خوبی برای مهاجرین شده است. وسرعت کار وتحویل دادن کارت های شناسای هم از سال گذشته بهتر میباشد. لازم به ذکر است که کار های اجرایی آمایش پنجم به یک شرکت جدید واگذار شده است.
طبق اعلامیه ای که در دیوار اردوگاه نصپ شده بود در نیمه دوم سال ۱۳۸۹ مرحله ششم آمایش اجرا میشود، که در این مرحله بنا بر نوشته این اعلامیه عکسهای تمام افراد خانواده دارای کارت شناسایی تعویض خواهد شد. واین کار از طریق پست هم انجام میشود.
اما از یک مثئله نمیتوانم بگذرم وآن هم متاسفانه سوی مدیریت در چنین مراکزی میباشد. وخیلی هم باعث ازار وازیت وسر درگمی مهاجرین میشود.
قضیه از این قرار است که: در ابتدایی شروع آمایش پنجم هر مهاجر افغانی موظف بود که کارت سرپرست خانوار را روی یک برگ کاغز آچار کپی نموده وآدرس محل سکونت، تعداد نفرات وشماره تلفن خود را یادداشت نموده به اردوگاه مراجعه کنند. ویک نفر هم در داخل اردوگاه یکدستگاه کپی گذاشته واز مدارک مردم کپی میگرفت. واز آنجایکه مراجعه کننده زیاد ویک دستگاه کپی کم بود وسرعت کار هم خیلی وحشتناک پائین بود، وساعت کار هم متاسفانه خیلی کم بود. به همین علت مهاجرین مجبور بودند در بیرون اردوگاه ودر داخل شهر قرچک اقدام به تهیه ای کپی از مدارک خود بکنند. ودر چنین حالتی صاحب این دستگاه کپی با مراجعه دربین مهاجرین که در صف های طولانی منتظر بودند، اعلام میکرد که کسانی که از بیرون کپی تهیه میکنند مورد قبول مسئولان اردوگاه نیست. واین اعلام متاسفانه دلشوره وناراحتی خیلی زیادی در بین مهاجرین حاضر ایجاد میکرد، وآنها مجبور بودند ساعت ها در صف طولانی منتظر بمانند ودوباره کپی تهیه کنند، کپی که هیج تفاوتی با کپی بیرون از اردوگاه نداشت.
واما امروز که این حقیر مراجعه کردم به یکباره فرمودند که اصلا" کپی نیاز نیست!!! وشما همان مشخصات را در پشت فیش های بانکی خود بنویسید کافی است.
خوب با این حال سئوالی که برای من خلق شده این است.
در چنین مواقعی کی مقصر است؟
۱- رئیس اردوگاه
۲- سود جویان
3- ساده لوحی وبی سوادی خود مهاجرین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر