هزاره ها و "ترحم"

باز هم رای گیری وباز هم ردشدن وزیران پشنهادی هزاره هادر پارلمان.!
واقعا" باعث تاسف است! که هزاره ها نمیتوانند در پارلمان رای بیاورند.
این خیلی بچه گانه است که که مادر گوشه ای بنشینیم وسر مسائل جز ئی اختلافات حزبی به سر وکله همدیگر بزنیم! وهمدیگر را به انواع واقسام کار های نکرده متهم کنیم! ولی هنگام کارهای بزرگ ومهم اصلا" ندانیم ونفهمیم ونخواهیم که بفهمیم، که چه کار باید بکنیم.!
وزیران ما رای نمی آورند! واقعا" چه بکنیم؟
باید توجه داشت که در پارلمان هر نماینده حق یک رای دارد که این رای یا موافق یا مخالف ویا ممتنع میتواند باشد. وهیچ احدی نمیتواند نماینده ای رامجبور کند که خلاف میلش رای دهد که اگر چنین شود دیگر رای گیری معنی نخواهد داشت.
در چنین شرایطی در تمام دنیا اتلاف حرف اول واخر رامیزند. هرکسی قدرت چانه زنی اش بشتر باشد بدون شک موفق تر خواهد بود.
به نظر شمانماینده ها وسیاست مداران ما هزاره ها تا چه حد اهل چانه زنی سیاسی هستند؟!
با این حال ودر شرایط که سران،نمایندگان،سیاسیون وکله گنده های هزاره در گوشه راحت وآسوده بنشینند وبرای همدیگر نقشه بکشند ونیم متر زبان خود رابه همدیگر نشان دهند وبد بیراه بگویند. وما احالی رسانه ها، اگر امروز داد بزنیم فریاد کنیم گلو پاره کنیم اشک برزیم وهزار دلیل ومدرک بیاوریم و ... ویا اینکه کاسه گدایی در دست بگیریم وبگوئیم"به این برادر کوچک رحم کنید وبه وزیران ما رای دهید"هیچ تفاوتی نخواهد داشت.
اینگار ما هزاره ها به ترحم نیازمندیم وبه آن عادت کردیم.!