طرح شناسایی(ویاساماندهی) اتباع افغانی فاقد مدرک شنا سایی در ایران ادامه دارد.
اجرای این طرح نه تنها برای مهاجرین مقیم ایران، بلکه برای تمام مردم افغانستان یک شوک غیر منتظره بود.
گواهی ادعای نگارنده، میزان ونحوه ای استقبال مهاجرین در ایران وسرازیر شدن مردان جویای کار از افغانستان به سمت ایران میباشد. در داخل ایران متاسفانه خیلی دیر اطلاع رسانی صورت گرفت. اطلاع رسانی به این روش واقعا” باعث تاسف است. البته افراد مانند نگارنده که با دنیای اطلاعات واخبار سرکار دارم از مدت هاقبل از چنین طرحی مطلع شدم اما عموم مردم فقط یک روز قبل از اجرایی شدن این طرح آنهم به صورت شایعات ومبهم اطلاع یافتند وبرای اینکه بدانند این خبر صحت دارد یاخیر! صبح روز شنبه۱۳۸۹/۵/۲ خود را به پایگاه های که احتمال میدادند این طرح در انجا انجام شود رساندند که با دریایی از جمعیت مانند خود روبرو شدند که هیچ کدام اطلاع دقیقی نداشتند وبرای کسپ اطلاعات بیشتر به آن مکان مراجعه کرده بودند، وبه یکباره با پاسخ مثبت مسئولان پایگاه ها مواجه شدند. به همین علت در هفته ای اول اجرای این طرح وضعیتی خیلی تاسف باری حاکم بود.
اما درداخل افغانستان، به گزاشات عینی و با بسته بودن ومراقبت های شدید پلیس مرزی ایران حتی ((شلیک)) گلوله به سمت متجاوزان مرزی! این روزها مردان جویایی کار دسته دسته وگروه گروه قانونی ویا غیر قانونی خود رابه خاک ایران میرسانند وقبل از دوش گرفتن خود رابه یکی ازپایگاه های طرح شناسایی رسانده ثبت نام میکنند ورسید دریافت میکنند.!
-۲-
اما یک سئوال: چرا این طرح اجرا شد؟!!!
این روز ها سئوال بالا به صورت معما حل نشده در ذهن تمام مهاجرین افغانی مقیم ایران باقی مانده است وپاسخی برای آن ندارند.! علت هم رفتار،کردار وگفتار دولت جمهوری اسلامی ایران طی سالهای گذشته میباشد.
همان طور که میدانید در سالهای گذشته ومخصوصا” در ماه قبل از طرح شنا سایی تبلیغات وسیعی در رسانه های ایران علیه مهاجرین وکار گران افغانی مقیم ایران در جریان بود، وبخشی از کاستی ها وبد بختی های داخلی ایران، به حضور مهاجرین ربط داده میشد. واز طرفی دستگیری واخراج مهاجرین غیر قانونی که دیگر برای هیچ کسی تعجبی نداشت وتبدیل به یکی از کار های روزمره نیروهای انتظامی ایران شده بود. بنا براین با عملکرد دولت ایران در سالهای گذشته وسخت گیری های فراوان، اجرا شدن این طرح برای هیچ مهاجر افغانی قابل پیشبینی نبود.
-۳-
تمرکز زدای هدف اصلی این طرح.
کسانیکه در ایران زندگی کرده اند میدانند که درتمام ایران، چند استان بیشتر نیست که پزیرای مهاجرین افغانی، اعم از قانونی ویا غیر قانونی میباشند. ودر اکثر استانهای ایران، یا اصلا” مهاجرین رغبتی برای ساکن شدن ندارند ویا از طرف مردم بومی پزیرفته نمیشوند، به همین علت مهاجرین برای ادامه زندگی وکار در ایران استانهای مانند تهران، کرج،قم،اصفهان،شیراز وخراسان جنوبی وشمالی را انتخاب میکنند، وبعضی استانهای مرزی مانند سیستان وبلوچستان وبندر عباس استانهای ممنوعه برای اسکان مهاجرین میباشد.
آنچه که قابل پیشبینی است این خواهد بود که در سالهای آینده مهاجرین بنا به درخواست استانداران واتحادیه های کار گری، در سراسر ایران پراکنده خواهندشد. اجرای این سیاست(تمرکز زدایی) دوعلت میتواند داشته باشد.
۱- تجمیع مهاجرین در چند استان در دراز مدت به نفع دولت ایران نخواهد بود وایران اصلا” دوست ندارد محله ای بنام محله افغانی ها در ایران داشته باشد. زیرا در دراز مدت ممکن است با عث مشکلاتی برای ایران بشود.
۲- از نظر دولت وملت ایران مهاجرین افغانی یعنی کارگران ارزان،سخت کوش، بی درد سر، قابل اعتماد ومسئولیت پزیر! وتجربه ۳۰ ساله حضور مهاجرین در ایران این مسئله ثابت کرده است.
بنا براین بعد از گذشت ۳۰سال حضور مهاجرین در ایران ، هم اکنون دولت محمود احمدی نژاد به این نتیجه رسیده است که مهاجرین افغانی به جای تمرکز وتجمیع در چند استان، بهتر است در سراسر ایران پراکنده باشند تا هم به خوبی از توانای های شان به نفع صنعت گران ایرانی استفاده بشود وهم اینکه زیر نظر دولت در مناطق مشخص ومسئولین مشخص قرار داشته باشند. برای همین صحبت از لحاظ کردن تمامی دستگاه ونهاد های دولتی وبخش خصوصی در این طرح میباشد. اینجارا بخوانید.
سهم هر استان چند افغانی؟
با این حال اگر در آینده نه چندان دور در صفحه خبرگزاریهای ایران بحث وجدل زیر را مشاهده کردید اصلا”تعجب نکنید!
برای مثال: اگر برای تصاحب وبه خدمت گرفتن همین مهاجرین مزاحم،نانخور،سربار،متجاوز، دزد، خلافکار، قاچاقچی و البته ((افغانی)) مانند بودجه سالانه ویا پول نفت وگاز ودیگر منابع طبیعی ایران، بین مسئولان استانهای ایران، واتحادیه های کارگری اختلاف افتاد وکار به جایی رسید که دولت محترم جمهوری اسلامی ایران برای رفع اختلاف بین استانداران واتحادیه ای کارگری بخش نامه صادر کند به این مضمون:
از هیئت وزیران به تمامی استانداران سرسر کشور: بعد ازشور ومزاکره زیاد هیئت وزیران فیصله نامه در رابطه باسر پرستی(تصاحب) کار گران مهاجر افغانی بدین شرح اعلام میکند.
۱- سهم استان تهران ۱۰۰۰۰۰نفر افغانی ۲- سهم استان قم ۷۰۰۰۰ هزار نفرافغانی ۳- سهم لرستان ۱۰۰۰۰ نفر افغانی۴- سهم استان فلان وفلان … الی اخر
-۵-
همه ای ایران، سرای من است!
درحال حاضر مهاجرینی که در این طرح ثبت نام کرده اند، کاغزی باریکی به اندازه ای ۲۰*۳سانتی متر ته آخرین برگه از پرونده های شان است که برای هرخانواده یک شماره اختصاص یافته است که نه نامی دارد ونه مشخصاتی.! همین ته برگه ها وشماره های روی آنها شده تمام امید وآرزوی مردمی آواره افغانی که آنرا با قدر وعزت تمام پرس نموده همراه خود دارند. شاید از این به بعد آنها با دیدن ماموران پلیس ایران تنشان نلرزد وقلب شان به تب تاب نیفتد وخون در رگ هایشان از حرکت باز نماند ورنگ رخ شان سفید نشود وزبانشان بند نیاید. اما این سرخوشی زیاد ادامه نخواهد داشت وبه احتمال زیاد در مدت نه چندان دور اسیر دست اتحادیه های کارگری سراسر ایران خواهند شد وسرنوشت شان به بخش خصوصی سپرده خواهد شد. ومعدن ها،کارخانه ها، حفاری ها در تمام مناطق بد آب وهوای ایران، منتظر شان خواهد بود. با اجرایی شدن کامل این طرح همه مهاجرین از هم اکنون با صدایی بلند فریاد بزنند:
(همه ای ایران، سرای من است)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر