شرح حالی از هجرت وغربت(قسمت اول)
دون مقدمه:
نوشتار حاضر در چند قسمت شرح حالی است ار وضعیت فعلی مهاجرین افغانستانی در ایران.
حتما” اطلاع دارید که مدت چند روز است که در ایران مرحله ای شیشم آمایش ویژه ای مهاجرین افغانستانی آغاز شده است وطبق سنوات گذشته وزارت کشور ایران با دریافت مبالغ پول از مهاجرین افغانستانی کارت های شنا سای مدت دارآنهارا تا بهار سال آینده تمدید میکند.
یک عمل غیر منتظره:
درتابستان امسال دولت محمود احمدی نژاد دست به عمل غیرمنتظره ای زد وبرخلاف انتظار طرح شناسایی ویا همان ساماندهی اتباع غیر مجاز افغانستانی مقیم ایران را به مدت دوماه اجرا نمود.
در مورد اهداف این طرح اما اگر های فراوان وجود دارد. ازجمله را فت اسلامی، مساله ای کمبود مالی دولت، سر سامان دادن به وضعیت مهاجرین غیر مجاز وفشاراقتصادی وتنگ کردن عرصه بر مهاجرین ونهایتا” ترک داوطلبانه ای خاک ایران. این درحالی صورت گرفت که تبلیغات بی سابقه ای توسط رسانه های ایران بر علیه مهاجرین افغانستانی در بالا ترین حد خود رسیده بود.
یکی از احتمالات در مورد این طرح کمبود بودجه دولت ومسا له ای نقدینگی در آستانه ای آزاد کردن یارانه ای دولتی بود. دراین مورد دونظر متفاوت جود داشته ودارد.
۱- عده ای بر این عقیده هستند که دولت ایران در آستانه ای آزاد کردن یارانه ها شدیدا” با کمبود نقدینگی مواجه است ودر اوایل پائیز ودر زمان آزاد کردن یارانه ها ممکن است نتواند به وعده های خود در برابر مردم خود عمل کند به همین علت از روی اجبار دست به هر سوی میچرخاند ودوری هر طنابی حلقه میزند ومحکم میگیرد حتی اگر این طناب، طناب ضعیف ورنجور مهاجرین افغانستانی باشد.!
۲- عده ای دیگر مخالف این عقیده هستند ودلیل شان هم این است که دولت ایران با این همه ثروت که در دست دارد هیچ نیازی به مبالغ ناچیزی که از مهاجرین میگیرد ندارد ودر اینجا در آمد نفت ایران را مثال میزنند.
حال به نظر شما کدام نظر بالا صحیح است؟
برای پاسخ این سئوال نگاه کوتاهی به آمار های موجود می اندازیم. متاسفانه وزارت کشور ایران تا تحریر این مطلب آماری از ثبت نام شدگان جدیدی(یعنی مهاجرین به اصطلاح غیر مجاز) اعلام نکرده است هر آنچه به طور غیر رسمی توسط رسانه های ایران اعلام شده است تعداد مهاجرین غیر مجاز حدود پنج میلیون نفر اعلام شده است.
طبق امار های رسمی وزارت کشور ایران هم اکنون تعداد ۲۵۰ هزار خانوار مهارجر افغانستانی در ایران زندگی میکنند که جمعا”یک میلیون نفر میشوند.
در حال حاضر از هر خانوار مهاجر افغانستانی هنگام تمدید کارت های شناسایی مبلغ ۱۷۰۰۰۰هزار تومان به عنوان عوارض شهرداری واز هر نفر بابت تمدید(تعویض) کارت جدید مبلغ ۱۷۰۰۰هزار تومان اخذ میشود که جمعا” کل مبلغ در یافتی پنجا ونه میلیارد وپانصد میلیون تومان میشود. لازم به ذکر است که این مبلغ برای یک میلیون نفر میباشد وچنانچه آمار غیر رسمی پنج میلیون مهاجر دیگر را که توسط رسانه های ایران در ماه های قبل به کرات اعلام شده است را در نظر بگیریم، در نتیجه پول دریافتی از مهاجرین مبلغ قابل توجهی میشود، یعنی دریافت ۳۵۷ میلیاردتومان در سال به طور مستقیم از کیسه ای مهاجرین، کفه ای ترازو را به نفع کسانی سنگینتر میکند که عقیده دارند تمام این برنامه های که برای مهاجرین انجام شده است برای جبران کسری نقدینگی دولت محمود احمدی نژاد میباشد.
در نگاه اول رقم ۳۵۷ میلیارد تومان در یکسال در برابر بودجه دولت ایران اصلا” قابل بحث نیست اما نباید فراموش کنیم که مبلغ فوق از ۶ میلیون نفر افرادی اخذ میشود که کار ثابت ودر آمد ثابتی ندارند ودر بد ترین وضعیت اقتصادی به سر میبرند و در سطح پائین جامعه قرار دارند ودر مقابل پرداخت این مالیات هیچگونه تسهیلاتی از دولت ایران دریافت نمیکنند.
شاید در اینجا برای خوانند گان محترم سوی تفاهم پیش بیاید وآنها فکرکنند که مهاجرین افغانستانی قصد دادن مالیات را ندارند. در این زمینه باید عرض شود که چنین چیزی صحت ندارد ومهاجرین هم تافته ای جدا بافته نیست وهمان طورکه تا کنون نشان داده اند در هرکشوری که زندگی میکنند تابع قانون همان کشور بوده وهستند گواه ادعای نگارنده پرداخت مالیات وعوارض در سالهای گذشته توسط مهاجرین افغانستانی به دولت ایران میباشد.
دون مقدمه:
نوشتار حاضر در چند قسمت شرح حالی است ار وضعیت فعلی مهاجرین افغانستانی در ایران.
حتما” اطلاع دارید که مدت چند روز است که در ایران مرحله ای شیشم آمایش ویژه ای مهاجرین افغانستانی آغاز شده است وطبق سنوات گذشته وزارت کشور ایران با دریافت مبالغ پول از مهاجرین افغانستانی کارت های شنا سای مدت دارآنهارا تا بهار سال آینده تمدید میکند.
یک عمل غیر منتظره:
درتابستان امسال دولت محمود احمدی نژاد دست به عمل غیرمنتظره ای زد وبرخلاف انتظار طرح شناسایی ویا همان ساماندهی اتباع غیر مجاز افغانستانی مقیم ایران را به مدت دوماه اجرا نمود.
یکی از احتمالات در مورد این طرح کمبود بودجه دولت ومسا له ای نقدینگی در آستانه ای آزاد کردن یارانه ای دولتی بود. دراین مورد دونظر متفاوت جود داشته ودارد.
۱- عده ای بر این عقیده هستند که دولت ایران در آستانه ای آزاد کردن یارانه ها شدیدا” با کمبود نقدینگی مواجه است ودر اوایل پائیز ودر زمان آزاد کردن یارانه ها ممکن است نتواند به وعده های خود در برابر مردم خود عمل کند به همین علت از روی اجبار دست به هر سوی میچرخاند ودوری هر طنابی حلقه میزند ومحکم میگیرد حتی اگر این طناب، طناب ضعیف ورنجور مهاجرین افغانستانی باشد.!
۲- عده ای دیگر مخالف این عقیده هستند ودلیل شان هم این است که دولت ایران با این همه ثروت که در دست دارد هیچ نیازی به مبالغ ناچیزی که از مهاجرین میگیرد ندارد ودر اینجا در آمد نفت ایران را مثال میزنند.
حال به نظر شما کدام نظر بالا صحیح است؟
برای پاسخ این سئوال نگاه کوتاهی به آمار های موجود می اندازیم. متاسفانه وزارت کشور ایران تا تحریر این مطلب آماری از ثبت نام شدگان جدیدی(یعنی مهاجرین به اصطلاح غیر مجاز) اعلام نکرده است هر آنچه به طور غیر رسمی توسط رسانه های ایران اعلام شده است تعداد مهاجرین غیر مجاز حدود پنج میلیون نفر اعلام شده است.
طبق امار های رسمی وزارت کشور ایران هم اکنون تعداد ۲۵۰ هزار خانوار مهارجر افغانستانی در ایران زندگی میکنند که جمعا”یک میلیون نفر میشوند.
در حال حاضر از هر خانوار مهاجر افغانستانی هنگام تمدید کارت های شناسایی مبلغ ۱۷۰۰۰۰هزار تومان به عنوان عوارض شهرداری واز هر نفر بابت تمدید(تعویض) کارت جدید مبلغ ۱۷۰۰۰هزار تومان اخذ میشود که جمعا” کل مبلغ در یافتی پنجا ونه میلیارد وپانصد میلیون تومان میشود. لازم به ذکر است که این مبلغ برای یک میلیون نفر میباشد وچنانچه آمار غیر رسمی پنج میلیون مهاجر دیگر را که توسط رسانه های ایران در ماه های قبل به کرات اعلام شده است را در نظر بگیریم، در نتیجه پول دریافتی از مهاجرین مبلغ قابل توجهی میشود، یعنی دریافت ۳۵۷ میلیاردتومان در سال به طور مستقیم از کیسه ای مهاجرین، کفه ای ترازو را به نفع کسانی سنگینتر میکند که عقیده دارند تمام این برنامه های که برای مهاجرین انجام شده است برای جبران کسری نقدینگی دولت محمود احمدی نژاد میباشد.
در نگاه اول رقم ۳۵۷ میلیارد تومان در یکسال در برابر بودجه دولت ایران اصلا” قابل بحث نیست اما نباید فراموش کنیم که مبلغ فوق از ۶ میلیون نفر افرادی اخذ میشود که کار ثابت ودر آمد ثابتی ندارند ودر بد ترین وضعیت اقتصادی به سر میبرند و در سطح پائین جامعه قرار دارند ودر مقابل پرداخت این مالیات هیچگونه تسهیلاتی از دولت ایران دریافت نمیکنند.
شاید در اینجا برای خوانند گان محترم سوی تفاهم پیش بیاید وآنها فکرکنند که مهاجرین افغانستانی قصد دادن مالیات را ندارند. در این زمینه باید عرض شود که چنین چیزی صحت ندارد ومهاجرین هم تافته ای جدا بافته نیست وهمان طورکه تا کنون نشان داده اند در هرکشوری که زندگی میکنند تابع قانون همان کشور بوده وهستند گواه ادعای نگارنده پرداخت مالیات وعوارض در سالهای گذشته توسط مهاجرین افغانستانی به دولت ایران میباشد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر