درباره من

عکس من
تهران, Iran
با سلام؛ این وبلاگ برای آرشیو نوشته هایم است. به عبارت یک بک آب به حساب می اید.بنا براین خیلی دیر به اینجا سر میزنم در صورت که با نویسنده کار ضروری دارید، لطفا" به این http://hydari44.blogfa.com/ وبلاگ بیاید و یابا این ایمیل تماس بگیرد hydarie@yahoo.comبا تشکر

۱۳۹۱ خرداد ۳, چهارشنبه

نمیدانم بخندم ویا گریه کنم!

نمیدانم بخندم ویا گریه کنم!

ما که از قضایای پشت پرده بی خبریم ونمیدانیم واقعا" بین مسئولان ایرانی وسفیر کشور ما چه میگذرد.


تقریبا" دو هفته ی هست که بدون هیچ دعوت رسمی، مهاجرین افغانستانی از سراسر ایران راهی تهران میشوند ودر سرمای طاقت فرسای زیر صفر تهران، شب را به صبح وصبح را به شب میرسانند به امید اینکه برگه های موقت آنها تبدیل به پاسپورت بشود.

میخواهم بخندم! وخودم را مسخره کنم. کشورم را مسخره کنم. رئیس جمهورم را مسخره کنم. سفیرکشورم را مسخره کنم. آنقدر بخندم تا اشکایهم بیرون آید اما چه فایده اگر مسخره کردن مفید وکار ساز بود، من بعد از۳۰ سال مسخره شدن در کشور بیگانه ماندگار نمیشدم تا حالا برای وضعیت یک میلیون وپانصد هزار نفر هموطن مهاجرم، حیران بمانم که بخندم ویا گریه کنم.

تا حالا از دست ایرانی ها نالیدیم که چرا با ما بد میکند، کم لطفی میکند، اطلاع رسانی به موقع انجام نمیدهند، مارا در صف های طولانی نگهمیدارند، کار اداری مارا صحیح انجام نمیدهند و... .!

راستش حال وحوصله شاخ وبرگ کردن قضیه را ندارم میروم سر اصل مطلب.

ماه ها قبل در بین مهاجرین شایع شده بود که برگه های شناسایی موقت تبدیل به پاسپورت خانواده خواهد شد واین کار در ایران وتوسط سفارت افغانستان وخود کارکنان وعوامل سفارت اجرا خواهد شد.

در این راه مسئولین مربوطه در سفارت افغانستان جلسات توجیهی برگزار کردند وبا دعوت از تعداد ازمهاجرین به عنوان معتمد، جلسه ی را در سفارت افغاستان درتهران برگزار کردند. برای حقیر معلوم نیست که دراین جلسه چه گذشت وچه تصمیمات اتخاذ شد ولی بعد از برگزاری این جلسه بود که به یک باره مهاجرین از سراسر ایران به سمت تهران سرازیر شدند وبه محل سفارت افغانستان تجمع کردند. قصد ونیت این افراد تعویض برگه های شناسایی موقت با پاسپورت خانواده بود ولی هیچ کدام نمیدانستند که چگونه وبا چه شرایطی باید این مراحل را طی بکنند یعنی در هیچ جای توضیح داده نشده بود که چه کسانی وبا چه مدارک واسنادی به سفارت مراجعه بکنند. همین بی اطلاعی و نداستن از شرایط باعث شد که مهاجرین شخصا" به سفارت مراجعه وکسب اطلاع بکنند.

کسانی که در ایران هستند ویا تجربه زندگی دارند میدانند که در چنین شرایطی به معنی واقعی سگ صاحبش را گم میکند.

یک هفته ازدحام مهاجرین وراه بندان خیابان پاکستان در سرمای زیر صفر تهران واعتراضات مکرر عابرین وساکنین این خیابان، نتیجه اش این شد که آقای تهوری مدیرکل امور اتباع ومهاجرین وزارت کشور در روز شنبه ۱۵/۱۱/۱۳۹۰ طی مصاحبه آب پاکی را روی دست مهاجرین ومسئولین سفارت افغانستان بریزد. متن مصاحبه را دراینجا بخوانید:
بعد از این مصاحبه وبرخورد با افراد تجمع کننده در مقابل سفارت افغانستان در تهران وبه فاصله یک روز، نشست مشترک بین مسئولان ایرانی و سفارت افغانستان در تهران، به میزبانی اداره کل اتباع ومهاجرین وزارت کشور ایران برگزارشد.نتیجه این مذاکره ونشست مشترک را در اینجا بخوانید:

حال به من حق بدهید که بین خنده وگریه برای وضعیت پیش آمده نتوانم یکی را انتخاب کنم. ده روز است که مهاجرین در سر مای زیر صفرمقابل سفارت افغانستان در تهران تجمع کرده آنوقت سفیر محترم در اتاق گرم ونرم تازه یادش افتاده که در کشور دیگری زیست میکند وکه یک اداره عریض وطویلی هم دارد بنام اداره کل اتباع ومهاجرین خارجی والبته یک میزی هم هست که دورش می نشینند ومذاکره میکنند

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر